
Όσο και αν πανηγύρισαν στο στρατηγείο της CDU ο Μερτς γνωρίζει τις δυσκολίες της επόμενης μέρας – Ο Μερτς όπως και η Βάιντελ και η Αριστερά οι κερδισμένοι
Από όποια σκοπιά και να το βλέπει κανείς ήταν μια ιστορική ημέρα για τη Γερμανία. Η Ακροδεξιά έχει το μεγαλύτερο ποσοστό στην ιστορία της χώρας μεταπολεμικά. Η αρχηγός της, Αλίς Βάιντελ επέμενε το βράδυ της Κυριακής να μιλά για την αλλαγή σελίδας που πρόκρινε ο γερμανικός λαός. Τα δύο παραδοσιακά κόμματα που όρισαν την μοίρα της μεταπολίτευσης, Χριστιανοδημοκράτες και Σοσιαλδημοκράτες, έχουν τα ιστορικά χαμηλότερα ποσοστά τους.
Όσο και αν πανηγύρισαν στο στρατηγείο της CDU ο Φρίντριχ Μερτς γνωρίζει τις δυσκολίες της επόμενης μέρας. Αν τηρήσει τη δέσμευσή του να μην συνεργαστεί με την AfD, τότε η μοναδική του επιλογή είναι μάλλον να συγκυβερνήσει με το SPD, προφανώς όχι υπό τον Όλαφ Σολτς.
Ο Μερτς πάντως όπως και η Βάιντελ και η Αριστερά είναι οι κερδισμένοι της βραδιάς. Σε ποσοστά, αλλά και στις θέσεις που θα καταλάβουν την επόμενη μέρα εντός του πολιτικού συστήματος. Ο ένας θα γίνει επιτέλους καγκελάριος, η δεύτερη θα είναι αρχηγός της αντιπολίτευσης, η Die Linke θα μπορεί να ισχυρίζεται ότι είναι η «άλλη φωνή», που κάποιοι θεωρούσαν ότι είχε σιγήσει οριστικά.
Αυτό δύσκολα μπορούν να το ισχυριστούν πλέον οι Πράσινοι. Όχι μόνο γιατί έχασαν περίπου δυόμισι μονάδες, αλλά γιατί ουσιαστικά παγιώνονται ως ένα συστημικό, βολεμένο κόμμα, που έχει χάσει τον ριζοσπαστισμό του και την επαφή με τη νέα γενιά. Στηρίζεται ακόμα σε αντανακλαστικά μιας εκλογικής πελατείας που οικοδόμησε με κόπο, αλλά διαρκώς φθίνει.
Στους χαμένους και ο Κρίστιαν Λίντνερ των Φιλελευθέρων που, όπως όλα δείχνουν, αποχαιρετά την πολιτική, αλλά ελάχιστοι θα κλάψουν γι’ αυτό. Ο Όλαφ Σολτς είναι όμως ο πιο μεγάλος χαμένος της βραδιάς. Ίσως και να αισθάνεται αδικημένος από την Ιστορία. Επέλεξε να υπομείνει στωϊκά μια προεκλογική εκστρατεία που έμοιαζε με βασανιστήριο, όσο τα ποσοστά του δεν έλεγαν να ξεκολλήσουν. Κληρονόμησε μια χώρα που είχε τραβήξει χειρόφρενο, αλλά ούτε αυτός μπόρεσε να το λύσει. Μένει να φανεί αν ο διάδοχός του μπορεί να ξαναδώσει πνοή σε ένα μονίμως λαχανιασμένο κόμμα.
Η επόμενη μέρα θα είναι δύσκολη. Ο σχηματισμός της νέας κυβέρνησης δεν πρέπει να αργήσει. Σε αυτό συμφωνούν όλοι. Τους δυνατούς «αριθμητικούς» συνδυασμούς θα τους ξέρουμε μάλλον αργά τη νύχτα ή αύριο το πρωί. Οι πολιτικές προτιμήσεις του καθενός υποψήφιου πρωταγωνιστή των εξελίξεων θα φανούν τις επόμενες εβδομάδες.