ΆλλαΣχετικά άρθρα
Στην Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου, ο Χρήστος μέσα από το βιβλίο του «Το Πετράδι της Ζωής» θέλει να περάσει το δικό του μήνυμα
Ο Χρήστος Τατσιόπουλος από την Κατερίνη βίωσε τον εθισμό στην οθόνη, αλλά κατάφερε να ξεφύγει και να μετατρέψει την εμπειρία του σε μάθημα ζωής. Στην Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου ο ίδιος μέσα από το βιβλίο του «Το Πετράδι της Ζωής» θέλει να περάσει το δικό του μήνυμα.
«Πέρασα μια περίοδο αδράνειας και εθίστηκα στα βιντεοπαιχνίδια. Άρχισα να παίζω για να μπω σε παρέες, δεν ήμουν δημοφιλής στο σχολείο και ο μόνος τόπος για να προσελκύσω τους συμμαθητές μου ήταν τα βιντεοπαιχνίδια, γιατί αυτό ενδιέφερε πιο πολύ τους συμμαθητές μου. Επηρέαζε όμως τη σχέση μου με τον αδελφό μου αλλά και όλη την οικογένεια. Το παιχνίδι έγινε το κέντρο της καθημερινότητάς μου. Έφτασα να παίζω πέντε ώρες την ημέρα», αποκαλύπτει ο Χρήστος.
«Όταν είδαν οι γονείς μου πώς δεν μου έκανε καλό αποφάσισαν να μου κόψουν το διαδίκτυο από το σπίτι και να μου δώσουν το παράδειγμα να σταματήσω να παίζω βιντεοπαιχνίδια».
Το παιδικό βιβλίο το «Πετράδι της Ζωής» αναφέρεται στον Χρήστο και στον αδελφό του. «Hθελα να γράψω ένα βιβλίο για τη σχέση μου με τον αδελφό μου. Ήθελα να περάσω το μήνυμα πώς πάντα υπάρχει κάποιος εκεί για να σε αγαπάει, τα παιδιά πρέπει να παίρνουν πρωτοβουλίες για να γράφουν και να διαβάζουν. Πρέπει τα παιδιά να αγαπάνε τα βιβλία. Θα ήθελα να πω σε όλα τα παιδιά να μην σταματήσουν να ονειρεύονται. Σήμερα που είναι η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου πρέπει όλοι να ανοιχτούμε στον μαγικό κόσμο των βιβλίων» αποκάλυψε ο 12χρονος Χρήστος στην εκπομπή «Όπου Υπάρχει Ελλάδα».
[embedded content]
Ο πατέρας του, Δημήτρης Τασιόπουλος, μιλώντας στο skai.gr, περιέγραψε την αλλαγή στη συμπεριφορά του γιου του: «Ήταν οξύθυμος, δύστροπος, δεν ήταν ο Χρήστος που ξέραμε». Όπως εξηγεί, «Απέφευγε τις εξόδους, προτιμούσε να μείνει κολλημένος στην κονσόλα. Η επιθυμία του να παίζει περισσότερο τον έκανε να προσπαθεί να είναι καλός στα μαθήματα για να κερδίσει περισσότερο χρόνο στο παιχνίδι».
Όταν ρωτήθηκε πώς κατάφερε ο γιος του να απεξαρτηθεί, ο πατέρας του ανέφερε στο skai.gr: «Ο μικρός απομονώθηκε για ένα διάστημα, όμως σιγά-σιγά βρήκε ξανά τον εαυτό του». Η μητέρα του τον ενθάρρυνε να διοχετεύσει τη σκέψη του στη δημιουργία: «Όταν τη ρωτούσε τι να κάνει, του έλεγε: “Γράψε μια ιστορία” – γιατί πάντα μαζί έγραφαν κόμικ».
Έτσι, ο Χρήστος έγραψε τη δική του ιστορία, την οποία οι γονείς του τύπωσαν ως δώρο. Αυτό το μικρό εγχείρημα, από φίλο σε φίλο, εξελίχθηκε τελικά σε ένα βιβλίο.
«Αν το σπίτι προσφέρει στα παιδιά ασφάλεια και στήριξη, τότε θα νιώθουν σιγουριά σε κάθε τους βήμα», τονίζει ο πατέρας του 13χρονου.
Πηγή: skai.gr
