Πίσω από το μεγαλείο του καθεδρικού ναού κρύβονται μερικές εκπληκτικές ιστορίες τις οποίες πρέπει να γνωρίζετε για τον καθεδρικό ναό
Έπειτα από 5 χρόνια αναστήλωσης μετά την καταστροφική πυρκαγιά που ξέσπασε στο γοτθικής αρχιτεκτονικής σύμβολο του Παρισιού, ο καθεδρικός ναός της Παναγίας των Παρισίων θα ανοίξει ξανά για το κοινό την ερχόμενη Κυριακή.
Αλλά πίσω από το μεγαλείο του καθεδρικού ναού, ο οποίος χρειάστηκε 182 χρόνια για να χτιστεί μεταξύ του 12ου και του 14ου αιώνα, κρύβονται μερικές εκπληκτικές ιστορίες. Από τους μεσαιωνικούς μύθους μέχρι τα σύγχρονα μυστήρια, εδώ είναι πέντε ιδιαίτερα πράγματα που πρέπει να γνωρίζετε για αυτό το ορόσημο του Παρισιού:
Η καρδιά της Γαλλίας, στην κυριολεξία
Η σημασία της Παναγίας των Παρισίων ξεπερνά την αρχιτεκτονική και την ιστορία της. Είναι κυριολεκτικά το σημείο από το οποίο ξεκινούν όλοι οι δρόμοι στη Γαλλία.
Μπροστά από τον καθεδρικό ναό, βρίσκεται μια λιτή πλάκα από μπρούτζο και μια πέτρα με την επιγραφή «point zéro des routes de France», που σημαίνει «σημείο αφετηρίας των δρόμων της Γαλλίας». Αυτή η πλάκα σηματοδοτεί το σημείο εκκίνησης για τη μέτρηση αποστάσεων μεταξύ του Παρισιού και των άλλων πόλεων σε όλη τη χώρα.
Ενώ η πλάκα τοποθετήθηκε το 1924, η ιδέα για ένα «σημείο μηδέν» χρονολογείται από το 1769. Ο Βασιλιάς Λουδοβίκος XV οραματίστηκε ένα σημείο αναφοράς για το αυξανόμενο οδικό δίκτυο της Γαλλίας, μια ιδέα που έδεσε τη γεωγραφία του έθνους με την καρδιά του Παρισιού.
Ο μεγάλος μύθος των γαργκόιλ
Αυτά τα τρομακτικά πέτρινα πλάσματα στην Παναγία των Παρισίων μπορεί να φαίνονται αρχαία, αλλά δεν είναι όλα αυτά που φαίνονται. Τα πραγματικά γαργκόιλ, τα οποία είναι υδρορροές σε σχήμα τέρατος που χρησιμοποιούνται για την αποστράγγιση του νερού της βροχής, υπάρχουν από την εποχή της κατασκευής του καθεδρικού ναού. Αλλά οι δραματικές φιγούρες που μοιάζουν με τέρατα που συχνά απεικονίζονται σε καρτ ποστάλ και ταινίες είναι χίμαιρες.
Τον 19ο αιώνα, ο αρχιτέκτονας Eugène Viollet-le-Duc, ο οποίος ήταν υπεύθυνος για την ανακαίνιση του κτιρίου που ήταν τότε σε αποσύνθεση, πρόσθεσε αυτά τα πλάσματα για να προσθέσει ένα μυστήριο στο καθεδρικό ναό. Η Viollet-le-Duc άντλησε έμπνευση από το διάσημο βιβλίο του Victor Hugo «The Hunchback of Notre Dame» για να δημιουργήσει αυτές τις δαιμονικές φιγούρες ζώων με προσωποποιημένες εκφράσεις.
Πώς να τα ξεχωρίσεις; Τα γαργκόιλ μοιάζουν με οριζόντιες αιχμές που βγαίνουν από την πρόσοψη και έχουν τρύπες στα στόμια τους που επιτρέπουν την αποστράγγιση του νερού.
Μια επαναστατική αναμόρφωση
Κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης, η οποία είδε κύματα διαμαρτυρίας κατά της Εκκλησίας, η Παναγία των Παρισίων δεν αντιμετωπίστηκε ακριβώς με σεβασμό όπως αρμόζει σε έναν καθεδρικό ναό. Το 1793, οι επαναστάτες την αφαίρεσαν από τα θρησκευτικά τους σύμβολα και την μετονόμασαν σε «Notre-Dame de la Raison» (Η Παναγία της Λογικής).
Αντίθετα, ο καθεδρικός ναός φιλοξένησε φεστιβάλ για τον εορτασμό των ιδεών της επιστήμης και του Διαφωτισμού, και για μικρό χρονικό διάστημα χρησιμοποιήθηκε ακόμη και ως αποθήκη κρασιού.
Οι θρησκευτικές λειτουργίες ξανάρχισαν το 1795 και η Παναγία των Παρισίων ανέκτησε την ιερή της θέση μετά την παρόρμηση του Γάλλου αυτοκράτορα Ναπολέοντα Α’, ο οποίος έκανε τη στέψη του εκεί το 1804, που απαθανατίστηκε σε έναν διάσημο πίνακα του Ζακ-Λουί Νταβίντ.
Οι αποκεφαλισμένοι βασιλιάδες που επέστρεψαν
Το 1792, επαναστάτες αποκεφάλισαν επίσης 28 αγάλματα από την πρόσοψη της Παναγίας των Παρισίων, παρερμηνεύοντάς τα με Γάλλους μονάρχες. Στην πραγματικότητα ήταν αρχαίοι βασιλιάδες του Ιούδα, βιβλικοί πρόγονοι του Ιησού. Τα κεφάλια τους θεωρήθηκαν χαμένα για πάντα, πιθανώς καταστράφηκαν ή πουλήθηκαν ως οικοδομικά υλικά.
Αλλά το 1977, εργάτες που ανακαίνιζαν μια αυλή στο 9ο διαμέρισμα του Παρισιού ανακάλυψαν εκατοντάδες θραύσματα πέτρινων γλυπτών. Οι ειδικοί επιβεβαίωσαν ότι ήταν τα χαμένα κεφάλια των βασιλιάδων της Notre Dame. Το πώς κατέληξαν να ταφούν εκεί παραμένει μυστήριο.
Σήμερα, 22 από τα κεφάλια έχουν αποκατασταθεί και εκτίθενται στο Μουσείο Cluny στο Παρίσι. Η ανακάλυψή τους θεωρείται ένα από τα πιο αξιόλογα αρχαιολογικά ευρήματα στη σύγχρονη ιστορία της πόλης.
Μια αφύπνιση για τη σκόνη μολύβδου
Η πυρκαγιά του 2019 που σχεδόν κατέστρεψε την Παναγία των Παρισίων αποκάλυψε το σοβαρό κίνδυνο για την υγεία. Όταν οι φλόγες έλιωσαν την οροφή, τόνοι τοξικής σκόνης μολύβδου απελευθερώθηκαν στον αέρα και εγκαταστάθηκαν σε όλο το Παρίσι.
Τότε, οι Αρχές ανακάλυψαν ότι δεν υπήρχαν κανόνες για τη μέτρηση του κινδύνου της υπαίθριας σκόνης μολύβδου. Αυτό όμως δεν ήταν μόνο ένα ζήτημα του Παρισιού. Μεγάλες πόλεις όπως το Λονδίνο και η Ρώμη, ακόμη και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, δεν έχουν κατευθυντήριες γραμμές για την εξωτερική ρύπανση από μόλυβδο.
Η φωτιά στην Παναγία των Παρισίων ανέδειξε ένα κρυφό πρόβλημα, αναγκάζοντας τους αξιωματούχους να ρίξουν μια πιο προσεκτική ματιά στα πρότυπα ασφαλείας τους.
Πηγή: skai.gr
