Οι Αλεβίτες φοβούνται την οργή των εξτρεμιστών μουσουλμάνων καθώς πίνουν αλκοόλ, δεν νηστεύουν στο Ραμαζάνι και οι γυναίκες δεν φορούν μαντήλα
Καθώς οι τζιχαντιστες στη Συρία προελαύνουν προς τη Δαμασκό και ο ηγέτης τους δηλώνει ότι στόχος είναι η ανατροπή του καθεστώτος και η εγκαθίδρυση μία ισλαμικής δημοκρατίας σύμφωνα με την Συρία, οι σιίτες αλεβίτες, θρησκεία στην οποία ανήκει κι ο πρόεδρος Άσαντ, εγκαταλείπουν τα σπίτια τους αναζητώντας ένα ασφαλές καταφύγιο.
«Την πόλη πλακώνει ο φόβος», είπε τηλεφωνικά στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Χαϊντάρ, κάτοικος συνοικίας των αλεβιτών στη Χομς, που θέλει να φύγει το ταχύτερο για την Ταρτούς, προπύργιο των αλεβιτών στις δυτικές ακτές, όπου έστειλε ήδη τους γονείς του.
Οι Αλεβίτες φοβούνται την οργή των εξτρεμιστών μουσολμάνων. Οι ίδιοι δεν συμμερίζονται τις αυστηρές διδαχές του Ισλάμ – έτσι κιαλλιώς οι σιίτες είναι πιο μετριοπαθείς από τους σκληροπυρηνικούς σουνίτες, που στελεχωνουν τις ομάδες των ανταρτών και των τζιχαντιστών.
Τι πρεσβεύουν οι Αλεβίτες (ή Αλεβήδες)
Η ονομασία των Αλεβιτών προέρχεται από το όνομα του γαμπρού του Μωάμεθ, Αλί ιμπν Αμπού Τάλιμπ, ο οποίος είχε παντρευτεί την πιο αγαπημένη από τις τέσσερις κόρες του Μωάμεθ, τη Φατιμά.
Ο αλεβισμός (ή αλεβιτισμός ή μπεκτασισμός) έχει ορισμένες ομοιότητες με το σιιτικό Ισλάμ, αλλά θεωρείται μία ανεξάρτητη μουσουλμανική θρησκεία, με επιρροές από τη φιλοσοφία των Σούφι.
Χαρακτηριστικό των Αλεβήδων είναι πως δεν ακολουθούν κατά γράμμα τις προσταγές του Κορανίου όπως άλλοι μουσουλμάνοι, αλλά το ερμηνεύουν αλληγορικά, ενώ κάποιοι ακόμα και το αμφισβητούν.
Η σύγχρονη θεολογία του αλεβισμού έχει επηρεαστεί πολύ από τον ουμανισμό. Σήμερα οι Αλεβήδες υποστηρίζουν το κοσμικό κράτος, όπως το εισήγαγε ο Κεμάλ Ατατούρκ, ενώ πολλοί συντάσσονται με την Αριστερά και προσχωρούν στον μαρξισμό.
Σε αντίθεση με τους άλλους μουσολμάνους:
- Η λατρεία τους λαμβάνει χώρα περισσότερο σε οίκους συναθροίσεων (cemevi) παρά σε τζαμιά.
- Στις τελετές τους έχουν μουσική και χορό υπό τους ήχους μπαγλαμά.
- Σε αντίθεση με τους υπόλοιπους μουσουλμάνους, που κάνουν τελετές στα αραβικά, οι Αλεβήδες χρησιμοποιούν κυρίως την τουρκική γλώσσα και —λιγότερο— τα κουρδικά.
- Δεν κάνουν προσκύνημα στη Μέκκα (χατζ) ούτε νηστεύουν στο Ραμαζάνι.
- Οι γυναίκες δεν φορούν μαντήλα.
- Οι Αλεβίτες πίνουν αλκοόλ στην καθημερινότητά τους, πράγμα που θεωρείται απαγορευμένο για τους περισσότερους άλλους μουσουλμάνους.
Βασικά χαρακτηριστικά του Αλεβισμού είναι:
• Αγάπη και σεβασμός για όλους τους ανθρώπους («Το σημαντικό δεν είναι η θρησκεία, αλλά το να είσαι ανθρώπινο ον»).
• Ανεκτικότητα απέναντι σε άλλες θρησκείες κι εθνικές ομάδες («αν πληγώσεις κάποιον, οι τελετουργικές προσευχές που έχεις κάνει δεν αξίζουν τίποτα»).
• Σεβασμός για τους εργαζομένους («η υψηλότερη πράξη λατρείας είναι να εργάζεσαι»).
• Ισότητα ανδρών και γυναικών. Τα δυο φύλα προσεύχονται δίπλα δίπλα και ασκείται μονογαμία.
Οι Αλεβίτες συχνά συγχέονται με τους Αλαουίτες, ένα άλλο Σιιτικό δόγμα και σημαντική μυστικιστική θρησκευτική ομάδα που τιμά τον Αλί (τον γαμπρό του Μωάμεθ).
Σήμερα, οι Αλαουίτες αντιπροσωπεύουν το 12% του πληθυσμού της Συρίας και αποτελούν μια σημαντική μειονότητα στην Τουρκία και στον βόρειο Λίβανο.
Οι Αλαουίτες αποτελούν την κυρίαρχη θρησκευτική ομάδα στις Συριακές παράκτιες περιοχές, οι οποίες κατοικούνται επίσης και από Σουνίτες, Χριστιανούς και Ισμαηλίτες.
Πηγή: skai.gr